Wijn & Italië

Een van de belangrijkste wijngebieden van Italië ligt ten zuidoosten van Turijn. De meest bekende namen uit dat gebied zijn Barolo, Bararesco, Barbera, Nebbiolo en Grignolino. Het zijn stuk voor stuk wijnen van een hoge kwaliteit. Het is in Italië niet de gewoonte altijd de naam van een plaats of gebied aan een wijn te verbinden. De Barolo en de Barbaresco zijn namen van gebieden. Barbera, Nebbiolo en Grignolino zijn namen van wijnstokken.

In de provincie Piemonte wordt de Asti spumante geproduceerd. Het is een vrij zoete mousserende wijn die uitsluitend van muskaatdruiven gemaakt wordt. Worden ook andere druiven gebruikt, dan mag hij niet dezelfde naam dragen. Veel wijnproducerende boeren, coöperaties en andere ondernemingen leggen zich in dit gebied toe op het maken van mousserende wijnen, die de kwaliteit van de Franse champagne al heel dicht zijn genaderd.



Uit Ligurië komt de Cinque-terra , hooggewaardeerde wijnen die in 5 kleine dorpjes worden gemaakt. Veel Italiaanse wijnen dragen Duitse namen doordat grote delen van Italië eens onder Oostenrijks-Habsburgse heerschappij stonden. Men treft ze onder andere in Bolzano aan.

Zuidelijk van Bolzano komen wijnen voor, die ook in ons land bekend zijn en door veel Nederlanders tijdens hun vakanties in Italië worden gedronken. Het zijn de zachte Valpollicella en de Bardolino. Ten oosten van die wijngebieden ligt Soave, daar wordt een vrij droge witte wijn bereid die hoog wordt gewaardeerd. Lambrusco, met een lichte tinteling op de tong- komt uit Emilia Romagna. Het is een typische toeristenwijn.

De bekendste van alle Italiaanse wijnen is de Chianti, die uit het gebied rond Sienna en Florence komt. Wanneer er op de etiketten een zwart haantje voorkomt, duidt dat erop dat de wijn uit het centrum van het gebied afkomstig is. Vroeger hield dat een zekere garantie in voor de kwaliteit. Tegenwoordig worden er ook uitstekende wijnen geproduceerd in de Chianti-gebieden, die net niet in het centrum liggen. Chianti is een heel oude wijn. In Belgische kloosters bewaart men brieven waaruit is vast komen te staan dat men er in de 12e en 13e eeuw al wijnen uit dit gebied dronk.

De Vino nobile de Montepulciano die net naast het gebied van de Chianti zijn oorsprong vindt, is een wijn die wat karakter betreft het in de goede jaren vaak nog beter doet dan welke hooggewaardeerde Chianti ook. Nog iets zuidelijker van het Chanti-gebied treffen we de Brunello di Montalcino aan. De wijn laat men er zo lang mogelijk op de fusten rijpen. Mede daardoor kan men de Brunello’s rekenen tot de duurste, maar ook de beste wijnen die Italië voortbrengt. De vraag ernaar is altijd vele malen hoger dan men kan bieden, hierdoor zijn de prijzen zo hoog.

Nog meer van het zuiden is Orvieto, waar bijzonder plezierige, droge en licht zoete witte wijnen vandaan komen. Nog iets zuidelijker wordt de Est!Est!Est bereid. Deze wijnen, zowel in rode als witte uitvoering, zijn erg populair in Rome. In die stad drinkt men trouwens ook heel graag de Verdicchio die ook in ons land in grote hoeveelheden wordt gedronken. Het is een wijn die in de afgelopen decennia sterk is verbeterd.

Uit Napels komen de Lacrima Christi. Het zijn rode en witte wijnen van de hellingen van de Vesuvius. Ten zuiden van Napels is men meer ingesteld op het produceren van gewone landwijnen en dat doet men er in zeer grote hoeveelheden. Het zijn, licht gekoeld, plezierige vakantiewijnen die de Italiaanse grens slechts zelden zullen passeren.
Dat geldt trouwens ook voor de wijnen van Sicilië. Er zijn echter uitzonderingen en dat is op de eerste plaatse de Marsala, een zoete witte wijn die men behoort te gebruiken wanneer men een echte “Zabaglione” wil bereiden. Het is een dessertwijn, die het zeker waard is geproefd te worden.